آب و روایات درباره آن

موضوعات

اهمیت آب: آب زندگى است- آقاى نوشیدنى‌ها- آقاى نوشیدنى‌ها- بهشت- آخرت

نوشیدن آب: لذت- وضعیت بدنی- ذکر-

فوائد نوشیدن آب: گوارا کردن غذا- فوائد مختلف- فائده برای معده- تندرستی-

مضرات آب: بیماری- طولانی شدن بیماری- بیماری زرد آب- بیماری کبد- آب گرم کوهها-

ظرف آب: کاسه سفالین- کاسه طلا و نقره‌- کاسه شامی- تَرَک ظرف و جاى دستگیره سبو- محل شکستگى- نوشیدن با دست-

متفرقات: آب زمزم- آب فرات - آب کعبه- آب آسمان- آب رودخانه-

 

کلمه « آب » در کتاب الکافی جلد 6 در موضوع « الْمَاءِ » در بخش « اطعمه و اشربه » بررسی شد.

 

اهمیت آب

2- أَبُو عَلِیٍّ الْأَشْعَرِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ جَمِیعاً عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَیْمُونٍ عَنْ عُبَیْدِ بْنِ زُرَارَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ‏ وَ ذَکَرَ رَسُولَ اللَّهِ ص فَقَالَ اللَّهُمَّ إِنَّکَ تَعْلَمُ أَنَّهُ أَحَبُّ إِلَیْنَا مِنَ الْآبَاءِ وَ الْأُمَّهَاتِ وَ الْمَاءِ الْبَارِدِ.

عبید بن زراره گوید: از امام صادق علیه السّلام شنیدم که از پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و اله یاد کرد و فرمود:

خداوندا! تو مى‌دانى که آن بزرگوار نزد ما از پدران، مادران و آب سرد و خنک محبوب‌تر است.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 380، ح 2

 

آب زندگى است

7- أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْکُوفِیُّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ الْمِیثَمِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ عَبْدِ الصَّمَدِ بْنِ بُنْدَارَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُلْوَانَ قَالَ: سَأَلَ رَجُلٌ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ طَعْمِ الْمَاءِ فَقَالَ سَلْ تَفَقُّهاً وَ لَا تَسْأَلْ تَعَنُّتاً طَعْمُ الْمَاءِ طَعْمُ الْحَیَاةِ.

حسین بن علوان گوید:

شخصى از امام صادق علیه السّلام درباره طعم و مزه آب سؤال کرد.

فرمود: به خاطر فهمیدن سؤال کن و نه به خاطر آزار رساندن! طعم آب، طعم زندگى است.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 381، ح 7

 

آقاى نوشیدنى‌ها

1- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ بَکْرِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ عِیسَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ص‏ الْمَاءُ سَیِّدُ الشَّرَابِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ.

امیر مؤمنان على علیه السّلام فرمود: آب، آقاى نوشیدنى‌ها در دنیا و آخرت است.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 380، ح 1

5- عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عِیسَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ‏ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع‏ الْمَاءُ سَیِّدُ الشَّرَابِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ.

امام علی علیه السّلام فرمود: آب آقاى نوشیدنى‌ها در دنیا و آخرت است.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 380، ح 5

 

بهشت

4- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الرَّیَّانِ بْنِ الصَّلْتِ یَرْفَعُهُ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ سَیِّدُ شَرَابِ الْجَنَّةِ الْمَاءُ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و اله فرمود: آقاى نوشیدنى‌هاى بهشت، آب است.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 380، ح 4

6- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَمَّنْ أَخْبَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ: مَنْ تَلَذَّذَ بِالْمَاءِ فِی الدُّنْیَا لَذَّذَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَشْرِبَةِ الْجَنَّةِ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

هرکه در این دنیا با آب لذّت ببرد، خداوند متعال او را با نوشیدنى‌هاى بهشت، ملتذذ و بهره‌مند خواهند نمود.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 381، ح 6

 

آخرت

3- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ غَیْرِ وَاحِدٍ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: أَوَّلُ مَا یَسْأَلُ اللَّهُ جَلَّ ذِکْرُهُ الْعَبْدَ أَنْ یَقُولَ لَهُ أَ وَ لَمْ أُرْوِکَ مِنْ عَذْبِ الْفُرَاتِ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

اولین چیزى که خداوند از بندگان می پرسد این است که به او مى گوید: آیا من از آب سرد و گوارا سیرابت نکردم.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 380، ح 3

 

 

نوشیدن آب

لذت

1- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَکَمِ قَالَ قَالَ أَبُو الْحَسَنِ ع‏ إِنَّ شُرْبَ الْمَاءِ الْبَارِدِ أَکْثَرُ تَلَذُّذاً.

امام کاظم علیه السّلام فرمود:

به راستى که آشامیدن آب خنک، بیشترین لذت را دارد.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 382، ح 1

3- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ الْبَصْرِیِّ عَنْ أَبِی دَاوُدَ الْمُسْتَرِقِّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ‏ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَدَعَا بِتَمْرٍ فَأَکَلَ وَ أَقْبَلَ یَشْرَبُ عَلَیْهِ الْمَاءَ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ لَوْ أَمْسَکْتَ عَنِ الْمَاءِ فَقَالَ إِنَّمَا آکُلُ التَّمْرَ لِأَسْتَطِیبَ عَلَیْهِ الْمَاءَ.

راوى گوید: نزد امام صادق علیه السّلام بودم. حضرت علیه السّلام خرما خواست، آن را میل نمود، مى‌خواست پس از آن آب بنوشد که من گفتم: فدایت شوم! کاش از آب خوددارى مى‌نمودى.

فرمود: به راستى که من خرما را مى‌خورم تا با آن، آب را گوارا گردانم.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 381، ح 3

 

وضعیت بدنی

3- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی هَاشِمٍ عَنْ أَبِی هَاشِمِ بْنِ یَحْیَى الْمَدَائِنِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قَامَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع إِلَى إِدَاوَةٍ فَشَرِبَ مِنْهَا وَ هُوَ قَائِمٌ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

امیر مؤمنان على علیه السّلام ایستاده به سوى ظرف آب برخاست و از آن آب نوشید.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 383، ح 3

4- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ جَمِیعاً عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع إِذْ دَخَلَ عَلَیْهِ عَبْدُ الْمَلِکِ الْقُمِّیُّ فَقَالَ لَهُ أَصْلَحَکَ اللَّهُ أَشْرَبُ الْمَاءَ وَ أَنَا قَائِمٌ فَقَالَ لَهُ إِنْ شِئْتَ قَالَ أَ فَأَشْرَبُ بِنَفَسٍ وَاحِدٍ حَتَّى أَرْوَى قَالَ إِنْ شِئْتَ قَالَ فَأَسْجُدُ وَ یَدِی فِی ثَوْبِی قَالَ إِنْ شِئْتَ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِنِّی وَ اللَّهِ مَا مِنْ هَذَا وَ شِبْهِهِ أَخَافُ عَلَیْکُمْ.

عبد الرحمان بن حجّاج گوید: من در حضور امام صادق علیه السّلام بودم که عبد الملک قمى وارد شد و گفت: خداوند کارهاى شما را اصلاح کند! مى‌توانم ایستاده آب بیاشامم‌؟

امام صادق علیه السّلام فرمود: اگر خواسته باشى، چه مانعى دارد.

عبد الملک گفت: آیا مى‌توانم با یک نفس خود را سیراب کنم‌؟

فرمود: اگر خواسته باشى، چه مانعى دارد!

عبد الملک گفت: مى‌توانم سجده کنم و دست‌هایم داخل لباسم باشد؟

فرمود: اگر خواسته باشى، چه مانعى دارد؟

آن‌گاه امام صادق علیه السّلام فرمود: به خدا سوگند! من از این مسئله و نظیر آن براى شما بیم ندارم.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 383، ح 4

5- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِی الْمِقْدَامِ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی جَعْفَرٍ ع أَنَا وَ أَبِی فَأُتِیَ بِقَدَحٍ مِنْ خَزَفٍ فِیهِ مَاءٌ فَشَرِبَ وَ هُوَ قَائِمٌ ثُمَّ نَاوَلَهُ أَبِی فَشَرِبَ مِنْهُ وَ هُوَ قَائِمٌ ثُمَّ نَاوَلَنِیهِ فَشَرِبْتُ مِنْهُ وَ أَنَا قَائِمٌ.

عمرو بن ابى مقدام گوید:

من و پدرم نزد امام باقر علیه السّلام بودیم. کاسه‌اى سفالین پر از آب آوردند و حضرت علیه السّلام در حالى‌که ایستاده بود، آب نوشید. آن‌گاه کاسه را به پدرم داد و پدرم به حالت ایستاده از آب نوشید. سپس آن را به من داد و من در حالى‌که ایستاده بودم، از آن آشامیدم.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 383، ح 5

6- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنِ ابْنِ الْعَرْزَمِیِّ عَنْ حَاتِمِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ الْمَدِینِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ أَنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ع کَانَ یَشْرَبُ الْمَاءَ وَ هُوَ قَائِمٌ ثُمَّ یَشْرَبُ مِنْ فَضْلِ وَضُوئِهِ قَائِماً ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى الْحُسَیْنِ ع فَقَالَ لَهُ یَا بُنَیَّ إِنِّی رَأَیْتُ جَدَّکَ رَسُولَ اللَّهِ ص صَنَعَ هَکَذَا.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

امیر مؤمنان على علیه السّلام از باقى‌مانده آب وضوى خود در حال ایستاده مى‌نوشید. آن‌گاه به امام حسین علیه السّلام رو نمود و فرمود: پسرم! من جدّ تو، پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و اله را دیدم که چنین نمود.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 383، ح 6

7- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: ثَلَاثَةُ أَنْفَاسٍ فِی الشُّرْبِ أَفْضَلُ مِنْ نَفَسٍ وَاحِدٍ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

سه نفس آشامیدن، بهتر از یک نفس آشامیدن است.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 383، ح 7

9- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَى عَنْ شَیْخٍ مِنْ أَهْلِ‏ الْمَدِینَةِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الرَّجُلِ یَشْرَبُ الْمَاءَ فَلَا یَقْطَعُ نَفَسَهُ حَتَّى یَرْوَى قَالَ فَقَالَ ع وَ هَلِ اللَّذَّةُ إِلَّا ذَاکَ قُلْتُ فَإِنَّهُمْ یَقُولُونَ إِنَّهُ شُرْبُ الْهِیمِ‏ قَالَ فَقَالَ کَذَبُوا إِنَّمَا شُرْبُ الْهِیمِ مَا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیْهِ.

پیرمردى از اهالى مدینه گوید: از امام صادق علیه السّلام پرسیدم: مردى یک نفس آب مى‌خورد تا سیراب شود.

فرمود: آیا لذّتى جز این وجود دارد؟

عرض کردم: اهل سنت مى‌گویند:«این‌گونه آشامیدن، آشامیدن شتر تشنه است».

فرمود: دروغ گفته‌اند. همانا آشامیدن شتر تشنه، آشامیدنى است که نام خداوند بر آن ذکر نشده باشد.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 383، ح 9

1- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَصُّوا الْمَاءَ مَصّاً وَ لَا تَعُبُّوهُ عَبّاً فَإِنَّهُ یُوجَدُ مِنْهُ الْکُبَادُ.

امام صادق علیه السّلام فرمود: رسول خدا (ص) فرمودند:

آب را مزمزه کرده و بچشید و یکدفعه سر نکشید زیرا باعث بیماری کبد می شود.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 381، ح 1

 

ذکر

1- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ‏ إِنَّ الرَّجُلَ یَشْرَبُ الشَّرْبَةَ مِنَ الْمَاءِ فَیُدْخِلُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهَا الْجَنَّةَ قُلْتُ وَ کَیْفَ ذَاکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ إِنَّ الرَّجُلَ یَشْرَبُ الْمَاءَ فَیَقْطَعُهُ ثُمَّ یُنَحِّی الْإِنَاءَ وَ هُوَ یَشْتَهِیهِ فَیَحْمَدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ یَعُودُ فِیهِ وَ یَشْرَبُ ثُمَّ یُنَحِّیهِ وَ هُوَ یَشْتَهِیهِ فَیَحْمَدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ یَعُودُ فَیَشْرَبُ فَیُوجِبُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِذَلِکَ الْجَنَّةَ.

عبد اللّه بن سنان گوید: از امام صادق علیه السّلام شنیدم که مى‌فرمود: انسان شربت آبى مى‌نوشد و بدین سبب خداوند متعال او را به بهشت وارد مى‌کند. گفتم: ای پسر رسول خدا! چگونه چنین چیزى امکان دارد؟

فرمود: به‌این‌صورت که انسان از ظرف آب مى‌آشامد و هنوز سیراب نشده، ظرف را از لب‌ها دور مى‌کند و خدا را بر این نعمت گوارا ستایش مى‌کند. باز ظرف را به لب نزدیک مى‌کند و مى‌نوشد و هنوز سیراب نشده باز ظرف را از لب‌ها دور مى‌کند و به ستایش حق زبان مى‌گشاید و در نوبت سوم که سیراب مى‌شود و خدا را حمد و ثنا مى‌گوید، خداوند متعال بهشت را بر او واجب مى‌کند.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 384، ح 1

2- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا شَرِبَ الْمَاءَ قَالَ- الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی سَقَانَا عَذْباً زُلَالًا وَ لَمْ یَسْقِنَا مِلْحاً أُجَاجاً وَ لَمْ یُؤَاخِذْنَا بِذُنُوبِنَا.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

هرگاه پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و اله آب مى‌نوشید، مى‌فرمود:

«الحمد للّه الّذی سقانا عذبا زلالا و لم یسقنا ملحا أجاجا و لم یؤاخذنا بذنوبنا».

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 384، ح 2

3- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ عَنِ ابْنِ عَمٍّ لِعُمَرَ بْنِ یَزِیدَ عَنْ بِنْتِ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ عَنْ أَبِیهَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِذَا شَرِبَ أَحَدُکُمُ الْمَاءَ فَقَالَ- بِسْمِ اللَّهِ ثُمَّ شَرِبَ ثُمَّ قَطَعَهُ فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ ثُمَّ شَرِبَ فَقَالَ بِسْمِ اللَّهِ ثُمَّ قَطَعَهُ فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ ثُمَّ شَرِبَ فَقَالَ بِسْمِ اللَّهِ ثُمَّ قَطَعَهُ فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَبَّحَ ذَلِکَ الْمَاءُ لَهُ مَا دَامَ فِی بَطْنِهِ إِلَى أَنْ یَخْرُجَ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

هرگاه یکى از شما «بسم اللّه» بگوید و آب بنوشد. آن‌گاه نیاشامد و بگوید:«الحمد للّه» سپس بنوشد و بگوید:«بسم اللّه» آن‌گاه دیگر نیاشامد و بگوید:«الحمد للّه» سپس بنوشد و بگوید:«بسم اللّه» سپس باز هم نیاشامد و بگوید:«الحمد للّه»؛ این آب تا زمانى که در شکم اوست، برایش تسبیح خداوند مى‌گوید؛ تا این‌که از شکمش خارج شود.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 384، ح 3

4- عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَشْرَبَ الْمَاءَ بِاللَّیْلِ فَحَرِّکِ الْمَاءَ وَ قُلْ یَا مَاءُ مَاءُ زَمْزَمَ وَ مَاءُ فُرَاتٍ یُقْرِءَانِکَ السَّلَامَ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

هرگاه در هنگام شب خواستى آب بنوشى، آب را تکان بده و بگو: اى آب! آب زمزم و آب فرات به تو سلام مى‌رسانند.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 384، ح 4

6- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنِ الْخَشَّابِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَّانِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ کَثِیرٍ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا اسْتَسْقَى الْمَاءَ فَلَمَّا شَرِبَهُ رَأَیْتُهُ قَدِ اسْتَعْبَرَ وَ اغْرَوْرَقَتْ عَیْنَاهُ بِدُمُوعِهِ ثُمَّ قَالَ لِی یَا دَاوُدُ- لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَ الْحُسَیْنِ ع وَ مَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ الْمَاءَ فَذَکَرَ الْحُسَیْنَ ع وَ أَهْلَ بَیْتِهِ وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ حَطَّ عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ کَأَنَّمَا أَعْتَقَ مِائَةَ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حَشَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثَلِجَ الْفُؤَادِ.

داوود رقّى گوید: نزد امام صادق علیه السّلام بودم. که حضرت علیه السّلام آب خواست. هنگامى که آب نوشید، دیدم اشک حضرت علیه السّلام جارى شده و چشمان ایشان در اشک غرق گشت. آن‌گاه به من فرمود:

اى داوود! خداوند قاتل حسین علیه السّلام را لعنت کند! هر بنده‌اى که آب بنوشد و به یاد حسین علیه السّلام و اهل بیتش بیفتد و قاتل او را لعنت کند، خداوند صد هزار حسنه برایش مى‌نویسد، صد هزار گناه را از او برمى‌دارد، صد هزار درجه او را بالا مى‌برد و مانند آن است که صد هزار برده آزاد کرده است. خداوند او را در روز قیامت با قلب آرام محشور مى‌کند.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 391، ح 6

 

 

فوائد نوشیدن آب

تندرستی

1- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: شُرْبُ الْمَاءِ مِنْ قِیَامٍ بِالنَّهَارِ أَقْوَى وَ أَصَحُّ لِلْبَدَنِ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

آشامیدن آب در روز و در حالت ایستاده، نیروبخش و موجب تندرستى است.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 382، ح 1

 

گوارا کردن غذا

2- عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی مَحْمُودٍ رَفَعَهُ إِلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: شُرْبُ الْمَاءِ مِنْ قِیَامٍ بِالنَّهَارِ یُمْرِئُ الطَّعَامَ وَ شُرْبُ الْمَاءِ مِنْ قِیَامٍ بِاللَّیْلِ یُورِثُ الْمَاءَ الْأَصْفَرَ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

آشامیدن آب در روز و در حالت ایستاده، غذا را گوارا مى‌کند و نوشیدن آب در حالت ایستاده در شب، زردآب مى‌آورد.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 383، ح 2

 

فوائد مختلف

2- سَهْلُ بْنُ زِیَادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ شَمُّونٍ الْبَصْرِیِّ عَنْ أَبِی طَیْفُورٍ الْمُتَطَبِّبِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ الْمَاضِی ع فَنَهَیْتُهُ عَنْ شُرْبِ الْمَاءِ فَقَالَ ع وَ مَا بَأْسٌ بِالْمَاءِ وَ هُوَ یُدِیرُ الطَّعَامَ فِی الْمَعِدَةِ وَ یُسَکِّنُ الْغَضَبَ وَ یَزِیدُ فِی اللُّبِّ وَ یُطْفِئُ الْمِرَارَ.

ابو طیفور متطبّب گوید: به حضور امام کاظم علیه السّلام شرف‌یاب شدم و ایشان را از آشامیدن آب نهى کردم.

فرمود: آب، چه ایرادى دارد در حالى‌که غذا را در معده مى‌گرداند، خشم و غضب را فرو مى‌نشاند، نیروى مغز را مى‌افزاید و صفرا را خاموش مى‌سازد.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 381، ح 2

2- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ یَحْیَى عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع‏ اشْرَبُوا مَاءَ السَّمَاءِ فَإِنَّهُ یُطَهِّرُ الْبَدَنَ وَ یَدْفَعُ الْأَسْقَامَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ یُنَزِّلُ عَلَیْکُمْ‏ مِنَ السَّماءِ ماءً لِیُطَهِّرَکُمْ‏ بِهِ وَ یُذْهِبَ عَنْکُمْ رِجْزَ الشَّیْطانِ وَ لِیَرْبِطَ عَلى‏ قُلُوبِکُمْ وَ یُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدامَ‏ (الأنفال: 11).

امام صادق علیه السّلام فرمود: امیر مؤمنان على علیه السّلام فرمود:

آب آسمان را بنوشید؛ زیرا بدن را پاکیزه و بیمارى‌ها را دفع مى‌کند. خداوند متعال مى‌فرماید: «و آبى از آسمان براى شما فروفرستادیم تا شما را با آن پاک نماید و پلیدى شیطان را از شما دور سازد و دل‌هاى شما را محکم و گام‌هایتان را استوار دارد».

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 387، ح 2

 

فائده برای معده

4- عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ یَاسِرٍ قَالَ قَالَ أَبُو الْحَسَنِ ع‏ عَجَباً لِمَنْ أَکَلَ مِثْلَ ذَا وَ أَشَارَ بِیَدِهِ وَ لَمْ یَشْرَبْ عَلَیْهِ الْمَاءَ کَیْفَ لَا تَنْشَقُّ مَعِدَتُهُ.

یاسر گوید: امام کاظم علیه السّلام با دستش اشاره نمود و فرمود:

جاى تعجب است براى کسى که مانند این، این اندازه بخورد و پس از آن آب ننوشد، چگونه معده‌اش ترک نمى‌خورد؟

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 382، ح 4

3- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ یَاسِرٍ الْخَادِمِ عَنِ الرِّضَا ع قَالَ: لَا بَأْسَ بِکَثْرَةِ شُرْبِ الْمَاءِ عَلَى الطَّعَامِ وَ لَا تُکْثِرْ مِنْهُ عَلَى غَیْرِهِ وَ قَالَ أَ رَأَیْتَ لَوْ أَنَّ رَجُلًا أَکَلَ مِثْلَ ذَا وَ جَمَعَ یَدَیْهِ کِلْتَیْهِمَا لَمْ یَضُمَّهُمَا وَ لَمْ یُفَرِّقْهُمَا ثُمَّ لَمْ یَشْرَبْ عَلَیْهِ الْمَاءَ کَانَ یَنْشَقُّ مَعِدَتُهُ.

امام رضا علیه السّلام فرمود:

آب فراوان آشامیدن بر روى غذا ایرادى ندارد؛ اما پس از خوردن غیر غذا، آب زیاد نخور.

حضرتش دو دست خود را جمع نمود؛ آنها را به هم نچسباند و فاصله نیز نینداخت و فرمود: آیا دیده‌اى اگر کسى این اندازه غذا بخورد و پس از آن آب ننوشد معده‌اش از هم باز شود؟!

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 382، ح 3

 

 

مضرات آب

بیماری

4- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ مُوسَى بْنِ بَکْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَا تُکْثِرْ مِنْ شُرْبِ الْمَاءِ فَإِنَّهُ مَادَّةٌ لِکُلِّ دَاءٍ.

امام صادق علیه السّلام فرمود: زیاد آب ننوش؛ زیرا آب ریشه هر بیمارى است.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 382، ح 4

2- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ سَعِیدِ بْنِ جَنَاحٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عُمَرَ الْحَلَبِیِّ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع وَ هُوَ یُوصِی رَجُلًا فَقَالَ لَهُ أَقْلِلْ مِنْ شُرْبِ الْمَاءِ فَإِنَّهُ یَمُدُّ کُلَّ دَاءٍ وَ اجْتَنِبِ الدَّوَاءَ مَا احْتَمَلَ بَدَنُکَ الدَّاءَ.

احمد بن عمر حلبى گوید: امام صادق علیه السّلام در حالى‌که به شخصى توصیه مى‌نمود، فرمود:

کمتر آب بیاشام؛ زیرا آشامیدن فراوان آب مدّت بیمارى را طولانى مى‌کند و تا جایى که بدنت تحمّل بیمارى را دارد از مصرف دارو خوددارى کن.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 382، ح 2

2- عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی مَحْمُودٍ رَفَعَهُ إِلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: شُرْبُ الْمَاءِ مِنْ قِیَامٍ بِالنَّهَارِ یُمْرِئُ الطَّعَامَ وَ شُرْبُ الْمَاءِ مِنْ قِیَامٍ بِاللَّیْلِ یُورِثُ الْمَاءَ الْأَصْفَرَ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

آشامیدن آب در روز و در حالت ایستاده، غذا را گوارا مى‌کند و نوشیدن آب در حالت ایستاده در شب، زردآب مى‌آورد.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 383، ح 2

1- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَصُّوا الْمَاءَ مَصّاً وَ لَا تَعُبُّوهُ عَبّاً فَإِنَّهُ یُوجَدُ مِنْهُ الْکُبَادُ.

امام صادق علیه السّلام فرمود: رسول خدا (ص) فرمودند:

آب را مزمزه کرده و بچشید و یکدفعه سر نکشید زیرا باعث بیماری کبد می شود.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 381، ح 1

 

آب گرم کوهها

1- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص عَنِ الِاسْتِشْفَاءِ بِالْحُمَّیَاتِ وَ هِیَ الْعُیُونُ الْحَارَّةُ الَّتِی تَکُونُ فِی الْجِبَالِ الَّتِی تُوجَدُ فِیهَا رَائِحَةُ الْکِبْرِیتِ وَ قِیلَ إِنَّهَا مِنْ فَیْحِ جَهَنَّمَ‏.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و اله از استشفاى با «حمّیات» که همان چشمه‌هاى آب گرم کوه‌ها هستند و در آن بوى گوگرد استشمام مى‌شود نهى نمود. هم‌چنین گفته مى‌شود: «آن، از جوشش دوزخ است».

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 389، ح 1

2- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ نُوحاً ع لَمَّا کَانَ فِی أَیَّامِ الطُّوفَانِ دَعَا الْمِیَاهَ کُلَّهَا فَأَجَابَتْهُ إِلَّا مَاءَ الْکِبْرِیتِ وَ الْمَاءَ الْمُرَّ فَلَعَنَهُمَا.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

هنگامى که حضرت نوح علیه السّلام در روزهاى طوفان قرار داشت، همه آب‌ها را فرا خواند. پس همه آب‌ها دعوت او را پذیرفتند، جز آب گوگرد و آب تلخ، بنابراین حضرت نوح علیه السّلام آنان را لعن نمود.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 389، ح 2

3- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ حَمْدَانَ بْنِ سُلَیْمَانَ النَّیْسَابُورِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى عَنْ زَکَرِیَّا وَ عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ جَمِیعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی‏ الْجَارُودِ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ عَقِیصَا التَّیْمِیِّ قَالَ: مَرَرْتُ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ ص وَ هُمَا فِی الْفُرَاتِ مُسْتَنْقِعَانِ فِی إِزَارَیْنِ فَقُلْتُ لَهُمَا یَا ابْنَیْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکُمَا أَفْسَدْتُمَا الْإِزَارَیْنِ فَقَالا لِی یَا أَبَا سَعِیدٍ فَسَادُنَا لِلْإِزَارَیْنِ أَحَبُّ إِلَیْنَا مِنْ فَسَادِ الدِّینِ إِنَّ لِلْمَاءِ أَهْلًا وَ سُکَّاناً کَسُکَّانِ الْأَرْضِ ثُمَّ قَالا إِلَى أَیْنَ تُرِیدُ فَقُلْتُ إِلَى هَذَا الْمَاءِ فَقَالا وَ مَا هَذَا الْمَاءُ فَقُلْتُ أُرِیدُ دَوَاءَهُ أَشْرَبُ مِنْ هَذَا الْمُرِّ لِعِلَّةٍ بِی أَرْجُو أَنْ یَخِفَّ لَهُ الْجَسَدُ وَ یُسْهِلَ الْبَطْنَ فَقَالا مَا نَحْسَبُ أَنَّ اللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ جَعَلَ فِی شَیْ‏ءٍ قَدْ لَعَنَهُ شِفَاءً قُلْتُ وَ لِمَ ذَاکَ فَقَالا لِأَنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لَمَّا آسَفَهُ‏ قَوْمُ نُوحٍ ع فَتَحَ‏ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ وَ أَوْحَى إِلَى الْأَرْضِ فاسْتَعْصَتْ عَلَیْهِ عُیُونٌ مِنْهَا فَلَعَنَهَا وَ جَعَلَهَا مِلْحاً أُجَاجاً وَ فِی رِوَایَةِ حَمْدَانَ بْنِ سُلَیْمَانَ أَنَّهُمَا ع قَالا یَا أَبَا سَعِیدٍ تَأْتِی مَاءً یُنْکِرُ وَلَایَتَنَا فِی کُلِّ یَوْمٍ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَرَضَ وَلَایَتَنَا عَلَى الْمِیَاهِ فَمَا قَبِلَ وَلَایَتَنَا عَذُبَ وَ طَابَ وَ مَا جَحَدَ وَلَایَتَنَا جَعَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مُرّاً أَوْ مِلْحاً أُجَاجاً.

ابو سعید عقیصا تیمى گوید: امام حسن علیه السّلام و امام حسین علیه السّلام را دیدم که إزار پوشیده بودند و در فرات مشغول آب‌تنى بودند.

به آنان عرض کردم: اى پسران پیامبر خدا! خداوند بر شما درود فرستد! إزارها را تباه کردید!

به من فرمودند: اى ابو سعید! تباه کردن ازارها نزد ما محبوب‌تر است از تباه نمودن دین. به‌راستى که آب، اهالى و ساکنانى دارد مانند ساکنان زمین.

سپس فرمودند: به کجا مى‌خواهى بروى‌؟

عرض کردم: به سوى این آب.

فرمودند: این آب چیست‌؟

عرض کردم: من فایده دارویى این آب را مى‌خواهم. به خاطر بیمارى که دارم از این آب تلخ مى‌نوشم. امیدوارم که به وسیله آن، بدنم سبک و شکمم روان شود.

فرمودند: گمان نمى‌کنیم خداوند در چیزى که آن را لعنت نموده است، شفا قرار داده باشد.

عرض کردم: چرا چنین است‌؟

فرمودند: زیرا هنگامى که قوم نوح، خداوند را به غضب آوردند، خداوند آسمان را به آبى ریزان گشود و به زمین وحى نمود، بعضى از چشمه‌هاى زمین خداوند را نافرمانى نمودند، آن‌گاه خداوند آنان را لعن نمود و آنها را شور گرداند.

در روایت حمدان بن سلیمان چنین است: امام حسن علیه السّلام و امام حسین علیه السّلام فرمودند:

اى ابو سعید! به سوى آبى مى‌روى که ولایت ما را در هر روز، سه بار انکار مى‌کند؟! خداوند متعال ولایت ما را بر آب‌ها عرضه نمود؛ پس هر آبى که ولایت ما را پذیرفت شیرین، گوارا و پاکیزه شد و هر آبى که ولایت ما را انکار کرد، خداوند آن را تلخ و شور گردانید.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 389، ح 3

4- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: کَانَ أَبِی ع یَکْرَهُ أَنْ یَتَدَاوَى بِالْمَاءِ الْمُرِّ وَ بِمَاءِ الْکِبْرِیتِ وَ کَانَ یَقُولُ إِنَّ نُوحاً ع لَمَّا کَانَ الطُّوفَانُ دَعَا الْمِیَاهَ فَأَجَابَتْهُ کُلُّهَا إِلَّا الْمَاءَ الْمُرَّ وَ مَاءَ الْکِبْرِیتِ فَدَعَا عَلَیْهِمَا وَ لَعَنَهُمَا.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

پدرم کراهت داشت که با آب تلخ و آب گوگرد مداوا گردد، و همواره مى‌فرمود:

هنگامى که طوفان به وقوع پیوست نوح علیه السّلام آب‌ها را فراخواند و همه آب‌ها او را اجابت نمودند، جز آب تلخ و آب گوگرد. پس خداوند آن دو را نفرین نمود و بر آنان لعنت فرستاد.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 390، ح 4

 

 

ظرف آب

کاسه سفالین

2- أَبُو عَلِیٍّ الْأَشْعَرِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ النَّضْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِی الْمِقْدَامِ قَالَ: رَأَیْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع وَ هُوَ یَشْرَبُ فِی قَدَحٍ مِنْ خَزَفٍ.

عمرو بن ابى مقدام گوید:

امام باقر علیه السّلام را در حالى دیدم که در کاسه سفالین آب مى‌نوشید.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 385، ح 2

9- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ وَ الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ جَمِیعاً عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع قَالَ: سَمِعْتُهُ یَقُولُ وَ ذَکَرَ مِصْرَ فَقَالَ قَالَ النَّبِیُّ ص لَا تَأْکُلُوا فِی فَخَّارِهَا وَ لَا تَغْسِلُوا رُءُوسَکُمْ بِطِینِهَا فَإِنَّهُ یَذْهَبُ بِالْغَیْرَةِ وَ یُورِثُ الدِّیَاثَةَ.

على بن اسباط‍‌ گوید: امام رضا علیه السّلام از مصر یاد نمود و فرمود: پیامبر صلّى اللّه علیه و اله فرمود:

در ظرف‌هاى سفالین مصر غذا نخورید و با گل آن، سر خود را نشویید؛ چرا که غیرت را از بین مى‌برد و باعث دیّوث شدن مى‌شود.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 386، ح 9

 

کاسه طلا و نقره‌

3- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَى عَنْ سَمَاعَةَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَا یَنْبَغِی الشُّرْبُ فِی آنِیَةِ الذَّهَبِ وَ لَا الْفِضَّةِ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

آشامیدن در کاسه طلایى و نقره‌اى شایسته نیست.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 385، ح 3

4- عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ یُونُسَ بْنِ یَعْقُوبَ عَنْ أَخِیهِ یُوسُفَ قَالَ: کُنْتُ مَعَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع بِالْحِجْرِ فَاسْتَسْقَى مَاءً فَأُتِیَ بِقَدَحٍ مِنْ صُفْرٍ فَقَالَ رَجُلٌ إِنَّ عَبَّادَ بْنَ کَثِیرٍ یَکْرَهُ الشُّرْبَ فِی الصُّفْرِ فَقَالَ لَا بَأْسَ وَ قَالَ ع لِلرَّجُلِ أَلَّا سَأَلْتَهُ أَ ذَهَبٌ هُوَ أَمْ فِضَّةٌ.

یوسف بن یعقوب گوید:

با امام صادق علیه السّلام در کنار حجر الاسود بودم. حضرت علیه السّلام آب خواست. کاسه آبى از روى، براى ایشان آوردند.

در این هنگام شخصى گفت: عبّاد بن کثیر، آشامیدن در کاسه رویین را مکروه مى‌داند.

حضرت علیه السّلام فرمود: نوشیدن در آن ایرادى ندارد.

و به آن مرد فرمود: آیا از عبّاد نپرسیدى که آن، طلا است یا نقره‌؟!

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 385، ح 4

 

کاسه شامی

8- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَیْدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: کَانَ النَّبِیُّ ص یُعْجِبُهُ أَنْ یَشْرَبَ فِی الْإِنَاءِ الشَّامِیِّ وَ کَانَ یَقُولُ هُوَ أَنْظَفُ آنِیَتِکُمْ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

پیامبر صلّى اللّه علیه و اله علاقه داشت که در ظرف شامى آب بنوشد و مى‌فرمود: آن، پاکیزه‌ترین ظرف شماست.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 386، ح 8

1- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ الْکَرْخِیِّ عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَیْدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص یَشْرَبُ فِی الْأَقْدَاحِ الشَّامِیَّةِ یُجَاءُ بِهَا مِنَ الشَّامِ وَ تُهْدَى إِلَیْهِ ص.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و اله در کاسه‌هاى شامى - که آنها را از شام آورده بودند و به ایشان هدیه نموده بودند - آب مى‌آشامید.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 385، ح 1

 

تَرَک ظرف و جاى دستگیره سبو

5- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى عَنْ غِیَاثِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع‏ لَا تَشْرَبُوا الْمَاءَ مِنْ ثُلْمَةِ الْإِنَاءِ وَ لَا مِنْ عُرْوَتِهِ فَإِنَّ الشَّیْطَانَ یَقْعُدُ عَلَى الْعُرْوَةِ وَ الثُّلْمَةِ.

امام صادق علیه السّلام فرمود: امیر مؤمنان على علیه السّلام فرمود:

از محل ترک ظرف و از جاى دستگیره سبو آب نیاشامید که جایگاه شیطان است.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 385، ح 5

 

محل شکستگى

6- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی هَاشِمٍ عَنْ سَالِمِ بْنِ مُکْرَمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قَالَ أَبِی لِعَمْرِو بْنِ عُبَیْدٍ وَ بَشِیرٍ الرَّحَّالِ وَ وَاصِلٍ فِی حَدِیثٍ وَ لَا یُشْرَبُ مِنْ أُذُنِ الْکُوزِ وَ لَا مِنْ کَسْرِهِ إِنْ کَانَ فِیهِ فَإِنَّهُ مَشْرَبُ الشَّیَاطِینِ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

پدرم در حدیثى به عمرو بن عبید، بشیر رحّال و واصل فرمود:

از گوشه کوزه و محل شکستگى آن - در صورتى که شکسته باشد - نباید نوشید؛ زیرا محل نوشیدن شیطان‌ها است.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 385، ح 6

 

نوشیدن با دست

7- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ ابْنِ‏ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَرَّ النَّبِیُّ ص بِقَوْمٍ یَشْرَبُونَ الْمَاءَ بِأَفْوَاهِهِمْ فِی غَزْوَةِ تَبُوکَ فَقَالَ لَهُمُ النَّبِیُّ ص اشْرَبُوا بِأَیْدِیکُمْ فَإِنَّهَا خَیْرُ أَوَانِیکُمْ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

در غزوه تبوک پیامبر صلّى اللّه علیه و اله به گروهى برخورد نمود که با دهان آب مى‌نوشیدند، به آنان فرمود: با دست‌هاى خود آب بنوشید؛ زیرا آن، بهترین ظرف شماست.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 385، ح 7

 

 

متفرقات

آب زمزم

1- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ عُقْبَةَ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: کَانَتْ زَمْزَمُ أَشَدَّ بَیَاضاً مِنَ اللَّبَنِ وَ أَحْلَى مِنَ الشَّهْدِ وَ کَانَتْ سَائِحَةً فَبَغَتْ عَلَى الْأَمْیَاهِ‏ فَأَغَارَهَا اللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ وَ أَجْرَى عَلَیْهَا عَیْناً مِنْ صَبِرٍ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

در زمان‌هاى پیشین، زمزم سفیدتر از شیر و شیرین‌تر از عسل بود و بر روى زمین روان بود. پس بر آب‌هاى دیگر یاغى شد. بنابراین خداوند متعال آن را در زمین فرو برد و روى آن، چشمه‌اى از «صبر» جارى نمود.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 386، ح 1

2- وَ بِإِسْنَادِهِ قَالَ: ذُکِرَتْ زَمْزَمُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَقَالَ أُجْرِیَ إِلَیْهَا عَیْنٌ مِنْ تَحْتِ الْحِجْرِ فَإِذَا غَلَبَ مَاءُ الْعَیْنِ عَذُبَ مَاءُ زَمْزَمَ.

راوى گوید: نزد امام صادق علیه السّلام از زمزم صحبت شد.

فرمود: روى آن، چشمه‌اى از زیر حجر الاسود جارى شده است. پس هرگاه آب آن چشمه غلبه کند، آب زمزم شیرین و گوارا مى‌شود.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 386، ح 2

3- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع‏ مَاءُ زَمْزَمَ خَیْرُ مَاءٍ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ وَ شَرُّ مَاءٍ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ مَاءُ بَرَهُوتَ الَّذِی بِحَضْرَمَوْتَ تَرِدُهُ هَامُ الْکُفَّارِ بِاللَّیْلِ.

امام صادق علیه السّلام فرمود: امیر مؤمنان علیه السّلام فرمود:

بهترین آب روى زمین، آب زمزم است و بدترین آب روى زمین، آب برهوت است که در «حضرموت» قرار دارد و شب‌هنگام سرهاى کافران وارد آن مى‌شوند تا از آن بنوشید.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 386، ح 3

4- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ‏ جَابِرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ‏ مَاءُ زَمْزَمَ شِفَاءٌ مِنْ کُلِّ دَاءٍ

وَ أَظُنُّهُ قَالَ کَائِناً مَا کَانَ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

آب زمزم، شفاى از هر بیمارى است.

اسماعیل گوید: فکر مى‌کنم فرمود: هر بیمارى که باشد.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 386، ح 4

5- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَاءُ زَمْزَمَ دَوَاءٌ مِمَّا شُرِبَ لَهُ.

امام صادق علیه السّلام فرمود: امیر مؤمنان على علیه السّلام فرمود:

پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و اله فرمود: آب زمزم، دواى هر بیمارى است که به خاطر شفاى آن، آب زمزم را بیاشامند.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 387، ح 5

2- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ زَکَرِیَّا الْمُؤْمِنِ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْمُکَارِی عَنْ أَبِی حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ حَوْضِ زَمْزَمَ فَأَتَانِی رَجُلٌ فَقَالَ لِی لَا تَشْرَبْ مِنْ هَذَا الْمَاءِ یَا أَبَا حَمْزَةَ فَإِنَّ هَذَا یَشْتَرِکُ فِیهِ الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ وَ هَذَا لَا یَشْتَرِکُ فِیهِ إِلَّا الْإِنْسُ قَالَ‏ فَتَعَجَّبْتُ مِنْ قَوْلِهِ وَ قُلْتُ مِنْ أَیْنَ عَلِمَ هَذَا قَالَ ثُمَّ قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ ع مَا کَانَ مِنْ قَوْلِ الرَّجُلِ لِی فَقَالَ ع لِی إِنَّ ذَلِکَ رَجُلٌ مِنَ الْجِنِّ أَرَادَ إِرْشَادَکَ‏.

ابو حمزه ثمالى گوید:

من در کنار حوض زمزم بودم. شخصى نزد من آمد و به من گفت: اى ابا حمزه! از این آب ننوش؛ زیرا جنیان و آدمیان در آن شریک‌اند و در این آب (آب دیگرى است) فقط‍‌ آدمیان شریک هستند.

ابو حمزه گوید: من از سخن آن مرد شگفت‌زده شدم و گفتم: این را از کجا آموخته‌اى‌؟

سپس سخنى که آن مرد به من گفته بود به امام باقر علیه السّلام عرض کردم.

فرمود: او، مردى از جنیان بود که مى‌خواست تو را ارشاد و راهنمایى کند.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 390، ح 2

 

آب فرات

1- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَا إِخَالُ‏ أَحَداً یُحَنَّکُ بِمَاءِ الْفُرَاتِ إِلَّا أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ قَالَ ع مَا سُقِیَ أَهْلُ الْکُوفَةِ مَاءَ الْفُرَاتِ إِلَّا لِأَمْرٍ مَا وَ قَالَ یُصَبُّ فِیهِ مِیزَابَانِ مِنَ الْجَنَّةِ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

گمان نمى‌کنم کام هرکسى از آب فرات برداشته شود جز آن‌که ما اهل بیت علیهم السّلام را دوست خواهد داشت.

هم‌چنین فرمود: اهل کوفه از آب فرات نمى‌نوشند؛ مگر به خاطر نفوذ ولایت ما در قلب‌هاى آنان.

و فرمود: آب دو ناودان بهشتى در آب فرات ریخته مى‌شود.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 388، ح 1

2- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ ابْنِ بُکَیْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ: یُدْفَقُ فِی الْفُرَاتِ کُلَّ یَوْمٍ دُفُقَاتٌ مِنَ الْجَنَّةِ.

امام صادق علیه السّلام فرمود:

هر روز چند مرتبه از آب بهشتى به آب فرات ریخته مى‌شود.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 388، ح 2

3- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ أُورَمَةَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ رَفَعَهُ‏ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع‏ نَهَرُکُمْ هَذَا یَعْنِی مَاءَ الْفُرَاتِ یَصُبُّ فِیهِ مِیزَابَانِ مِنْ مَیَازِیبِ الْجَنَّةِ قَالَ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لَوْ کَانَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ أَمْیَالٌ لَأَتَیْنَاهُ وَ نَسْتَسْقِی بِهِ‏.

حکیم بن جبیر گوید: از آقاى‌مان امام سجّاد علیه السّلام شنیدم که مى‌فرمود:

به راستى که در هر شب فرشته‌اى از آسمان فرود مى‌آید که همراهش سه مثقال مشک بهشتى است و آن را در رود فرات مى‌ریزد و در شرق و غرب زمین، رودخانه‌اى بابرکت‌تر از فرات نیست.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 388، ح 3

4- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ کَمْ بَیْنَکُمْ‏ وَ بَیْنَ الْفُرَاتِ فَأَخْبَرْتُهُ فَقَالَ لَوْ کُنْتُ عِنْدَهُ لَأَحْبَبْتُ أَنْ آتِیَهُ طَرَفَیِ النَّهَارِ.

امام صادق علیه السّلام فرمود: بین شما و فرات چه مقدار فاصله است‌؟

من این فاصله را به آن حضرت خبر دادم. امام صادق علیه السّلام فرمود: اگر من کنار فرات بودم، دوست داشتم که صبح و شام به کنار آن بروم.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 388، ح 4

5- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى جَمِیعاً عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ سَعْدَانَ عَنْ غَیْرِ وَاحِدٍ رَفَعُوهُ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع قَالَ: أَمَا إِنَّ أَهْلَ الْکُوفَةِ لَوْ حَنَّکُوا أَوْلَادَهُمْ بِمَاءِ الْفُرَاتِ لَکَانُوا شِیعَةً لَنَا.

امیر مؤمنان على علیه السّلام فرمود:

اى اهل کوفه! آگاه باشید اگر فرزندان خود را با آب فرات کام‌گشایى نمایید، آنان از شیعیان ما خواهند بود.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 389، ح 5

6- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَکِیمِ بْنِ جُبَیْرٍ قَالَ سَمِعْتُ سَیِّدَنَا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ ع یَقُولُ‏ إِنَّ مَلَکاً یَهْبِطُ مِنَ السَّمَاءِ فِی کُلِّ لَیْلَةٍ مَعَهُ ثَلَاثَةُ مَثَاقِیلَ مِسْکاً مِنْ مِسْکِ الْجَنَّةِ فَیَطْرَحُهَا فِی الْفُرَاتِ وَ مَا مِنْ نَهَرٍ فِی شَرْقِ الْأَرْضِ وَ لَا غَرْبِهَا أَعْظَمَ بَرَکَةً مِنْهُ.

حکیم بن جبیر گوید: از آقاى‌مان امام سجّاد علیه السّلام شنیدم که مى‌فرمود:

به راستى که در هر شب فرشته‌اى از آسمان فرود مى‌آید که همراهش سه مثقال مشک بهشتى است و آن را در رود فرات مى‌ریزد و در شرق و غرب زمین، رودخانه‌اى بابرکت‌تر از فرات نیست.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 389، ح 6

 

آب کعبه

6- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ وَ غَیْرِهِ وَ عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ جَمِیعاً عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ عَنْ یَحْیَى بْنِ الْمُبَارَکِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ مُصَادِفٍ قَالَ: اشْتَکَى رَجُلٌ مِنْ إِخْوَانِنَا بِمَکَّةَ حَتَّى سَقَطَ لِلْمَوْتِ فَلَقِینَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع فِی الطَّرِیقِ فَقَالَ یَا مُصَادِفُ مَا فَعَلَ فُلَانٌ قُلْتُ تَرَکْتُهُ بِالْمَوْتِ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَقَالَ أَمَا لَوْ کُنْتُ مَکَانَکُمْ لَسَقَیْتُهُ مِنْ مَاءِ الْمِیزَابِ فَطَلَبْنَا عِنْدَ کُلِّ أَحَدٍ فَلَمْ نَجِدْهُ فَبَیْنَا نَحْنُ کَذَلِکَ إِذَا ارْتَفَعَتْ سَحَابَةٌ فَأَرْعَدَتْ وَ أَبْرَقَتْ وَ أَمْطَرَتْ فَجِئْتُ إِلَى بَعْضِ مَنْ فِی الْمَسْجِدِ فَأَعْطَیْتُهُ دِرْهَماً وَ أَخَذْتُ قَدَحَهُ ثُمَّ أَخَذْتُ مِنْ مَاءِ الْمِیزَابِ فَأَتَیْتُهُ بِهِ وَ سَقَیْتُهُ مِنْهُ وَ لَمْ أَبْرَحْ مِنْ عِنْدِهِ حَتَّى شَرِبَ سَوِیقاً وَ صَلَحَ وَ بَرَأَ بَعْدَ ذَلِکَ.

مصادف گوید: یکى از برادران ما در مکه بیمار شد به‌گونه‌اى که در بستر مرگ افتاد. ما در راه امام صادق علیه السّلام را ملاقات کردیم.

حضرت فرمود: اى مصادف! فلانى چه شد؟

عرض کردم: قربانت گردم، او را با مرگ واگذاشتم.

فرمود: اگر من به جاى شما بودم، او را با آب ناودان کعبه سیراب مى‌نمودم.

مصادف گوید: ما از هر کسى آن را طلب نمودیم، اما نیافتیم. در چنین وضعیتى بودیم که ناگاه ابرى برآمد و رعد و برقى زد و باران بارید. من نزد یکى از کسانى که در مسجد بود رفتم و درهمى به او دادم و کاسه‌اش را گرفتم. آب ناودان را با آن ظرف گرفتم و نزد بیمار آورده و به او نوشاندم و از کنار او نرفتم تا این‌که قاووتى نوشید و پس از آن حالش خوب شد و بهبود یافت.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 387، ح 6

1- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ یُونُسَ عَنِ الْعَرْزَمِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ: تَفَجَّرَتِ الْعُیُونُ مِنْ تَحْتِ الْکَعْبَةِ.

امام صادق علیه السّلام فرمود: چشمه‌ها از زیر کعبه جوشیده‌اند.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 390، ح 1

 

آب آسمان

1- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ یَقْطِینٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ خَلَفِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع یَقُولُ‏ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص فِی قَوْلِهِ تَعَالَى- وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبارَکاً (ق: 9) قَالَ لَیْسَ مِنْ مَاءٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا وَ قَدْ خَالَطَهُ مَاءُ السَّمَاءِ.

محمّد بن مسلم گوید: از امام باقر علیه السّلام شنیدم که مى‌فرمود:

پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و اله درباره آیه:«و از آسمان آبى پربرکت فروفرستادیم» فرمود: هیچ آبى در زمین نیست مگر آن‌که آب آسمان با آن مخلوط‍‌ شده است.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 387، ح 1

4- عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ الْیَعْقُوبِیِّ عَنْ عِیسَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَسْکَنَّاهُ فِی الْأَرْضِ وَ إِنَّا عَلى‏ ذَهابٍ بِهِ لَقادِرُونَ‏ فَقَالَ یَعْنِی مَاءَ الْعَقِیقِ.

سلیمان بن جعفر گوید: امام صادق علیه السّلام درباره آیه:«و از آسمان آبى به اندازه معین فرو فرستادیم و آن را در زمین قرار دادیم و ما بر از بین بردن آن توانا هستیم» فرمود:

منظور از آب مذکور در آیه، آب عقیق است .

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 391، ح 4

 

آب رودخانه

3- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع‏ مَاءُ نِیلِ مِصْرَ یُمِیتُ الْقُلُوبَ.

امیر مؤمنان على علیه السّلام فرمود:

آب رود نیل در مصر، دل‌ها را مى‌میراند.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 391، ح 3

5- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ الْمَدَائِنِیِّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ: نَهَرَانِ مُؤْمِنَانِ وَ نَهَرَانِ کَافِرَانِ فَأَمَّا الْمُؤْمِنَانِ فَالْفُرَاتُ وَ نِیلُ مِصْرَ وَ أَمَّا الْکَافِرَانِ فَدِجْلَةُ وَ نَهَرُ بَلْخٍ.

امام کاظم علیه السّلام فرمود:

دو رودخانه مؤمن‌اند و دو رودخانه کافر؛ دو رودخانه مؤمن: رودهاى فرات و نیل مصر و دو رودخانه کافر رودهاى دجله و رود بلخ هستند.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏ 6، ص 391، ح 5

12- الْمَنَاقِبُ لِابْنِ شَهْرَآشُوبَ، قَالَ: قَالَ ضِبَاعُ بْنُ نَصْرٍ الْهِنْدِیُّ لِلرِّضَا ع مَا أَصْلُ الْمَاءِ قَالَ أَصْلُ الْمَاءِ خَشْیَةُ اللَّهِ‏ بَعْضُهُ مِنَ السَّمَاءِ وَ یَسْلُکُهُ فِی الْأَرْضِ یَنَابِیعَ وَ بَعْضُهُ مَاءٌ عَلَیْهِ الْأَرَضُونَ وَ أَصْلُهُ وَاحِدٌ عَذْبٌ فُرَاتٌ ...

ضِباع هندى از امام رضا علیه السّلام پرسید: اصل آب چه بوده‌؟ امام علیه السّلام فرمود: اصل آب از ترس خدا است؛ بخشی از آن از آسمان است و از میان زمین چشمه می زند و بخشی از آن آب است که زمین ها بر آن است و اصلش یکی است که شیرین و ترش است.

بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج ‏57، ص 180، ح 12